Psychomotorisch therapeut

 

‘Op de middelbare school was al snel duidelijk dat ik niet vrolijk word van een beroep waarbij je moet stilzitten. Ik moet kunnen bewegen én: ik wilde iets voor een ander kunnen betekenen. Daarom was ik ook actief in het verenigingsleven van een zwemclub. Sporten was en is mijn uitlaatklep; het psychische en mentale aspect ervan vind ik heel interessant. Het was dan ook geen verrassing dat ik uitkwam bij de opleiding tot psychomotorisch therapeut: hierbij kan ik door sport en spel lichaamsgericht werken en bezig zijn met gedrag.

 

Hoe je beweegt en sport zegt veel over iemands karakter en gedrag. Situaties waar je in het dagelijks leven tegenaan loopt, kan in de psychomotorische therapie (PMT) direct in de therapieruimte geoefend worden. PMT maakt je bewuster van je eigen voelen, denken en doen. Door ‘te doen’ ervaar je je eigen lichaamssignalen en leer je spanning, emoties en gedachten (her)kennen.

 

Oprechte aandacht voor mensen vind ik belangrijk. Echt de tijd nemen om te luisteren en daarbij iemand in zijn kracht te zetten. Maar net zo belangrijk is dat iemand plezier heeft in wat hij doet en daardoor inzicht krijgt in zijn eigen handelen.

Dat vraagt om zorg op maat. Daarom vind ik het werk binnen Brein in Beweging ook zo mooi. Iedere discipline voegt iets toe en levert een bijdrage aan een compleet behandelproces op maat voor de cliënt.’

 

Doen – Ervaren – Effect